Ericka’s POV
Nakabalik na naman ako sa impy*rnong mansyon ni Russel. Sa kwarto na kami nag-uusap…
“Ericka, could you please listen to me for once? ”
“For once? nagbibiro kaba? ilang beses mo nga akong ginawang parausan! sunod sunuran at ngayon magpapakabait ka ng ganyan? wag na Russel dahil walang magbabago! Kung noon wala lang ako sayo! ako rin wala lang rin sakin! kung talagang mangyari man na maipanganak ko itong anak mo!! asahan mo! iyong iyo na’to! dahil hindi ko to matatanggap!! bunga lang naman ito ng kahay*pan mo!! anak ng rap*st!” sigaw ko ..
“Ericka!? are you out of your mind? magiging magulang na tayo! nagpapakumbaba nako! sige! kamuhian moko! pero wag mong idadamay ang anak ko sa galit mo sakin! ipapakulong talaga kita pag May gagawin kang di maganda sa anak ko!”
“Talaga? sige!mag demandahan tayo! tutal naman ginawa mo ng mesirable ang buhay ko! totohanin mo na!!” tumayo ako’t tinutulak sya …hinawakan nya kamay ko’t nagsalita uli
“Calm...

down Ericka! ayoko ng makipag away sayo . Masyadong mahaba natong araw na’to satin. Please I’m sorry”
Bakit tila naging maamo ang mukha nya sa sinabi nya?
“I’m so sorry, kahit si Sat*nas mahihiya sa kasalanan ko sayo. Its up to you kung mapapatawad Moko. So, please don’t leave me. Those times you decide to leave me and file an annulment .You know what deep inside theres in pain. I don’t understand whats happening to me. But it’s true. That was the biggest mistake of my life kahit ako pa ang masamang tao sa mundo. May karapatan din namn siguro akong magbago. I know hindi ito kapanipaniwala . Isa lang sasabihin at ipapakiusap ko sayo. Buhayin mong anak natin, bigyan mo naman ng chance makaranas ang bata kung ano ang mundong ginagalawan natin. Pakiusap Ericka. Kahit wag nalang ako. Kahit yung bata nalang mahalin mo”
sabi nya at unti unti ng binitawan ang mga kamay kot lumabas na sya ng kwarto.