𝓛𝓪𝔂📌
Nasa klase na ako and as usual, ang ingay ingay ng mga kaklase ko. Ang iba nga ay nagbabatuhan pa nang scratch papers. Haist same old school or, every student has this kind of mannerism kahit saang school siguro. Umupo ako sa may pinaka dulo para walang disturbance when Teacher Crisanta arrive.
“Good morning everyone!” bati niya habang nakangiti sa amin. Ngiting nagpapahiwatig na erespeto namin siya kahit di siya nagagalit.
Tulad ng sabi ko kanina, nagbabatuhan sila kanina nang papel kaya expected na ang magulong classroom. Umayos ng upo ang iba saka kami bumati din.
“Good morning Teacher Crisanta,” sabay sabay namin sagot.
“Okay, before I proceed to our lesson, let me introduce you your new clasamate,” anunsiyo nito kaya naalerto kami nang pumasok ang isang pamilyar na mukha.
𝑺𝒊 𝑴𝒓. 𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕 𝒂𝒏𝒅 𝒔𝒉𝒊𝒏𝒊𝒏𝒈 𝒂𝒓𝒎𝒐𝒖𝒓…
“Hellow everyone, my name is Andrie Laurier,” pagpapakilala nito. Natulala ako habang ang iba ay kinikilig pa.
But one thing I notice to him, he’s smiling unlike kanina. The way he look at me when he save me kasi, ay nakakamatay ang panlalamig ng titig niya.
” Mr. Laurier, you can sit beside Ms. Cathy Madden,” utos sa kaniya ni Teacher sabay turo sa tabi kong upuan.
My goodness! Biglang nag slowmo ang lahat kaya wala akong nagawa kundi yumuko at magkunwaring walang napapansin.
Habang ang mga kaibigan ko ay kung kiligin ay para bang pinapapak ng langgam ang mga pw*t nila sa kalikutan nila sa kilig.
Sh*t…
“Hi Miss Madden?” bati sakin ni Mr. Laurier. Nanginginig na ang aking kamay kaya ibinaba ko na mula sa aking desk ang...

mga kamay ko at ipinatong sa aking hita.
𝑷𝒂𝒓𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒊𝒏𝒂𝒔𝒂𝒎𝒚𝒐 𝒂𝒌𝒐 𝒏𝒈 𝒉𝒂𝒏𝒈𝒊𝒏 𝒔𝒂 𝒑𝒂𝒈𝒃𝒊𝒈𝒌𝒂𝒔 𝒏𝒊𝒚𝒂 𝒏𝒈 𝒍𝒂𝒔𝒕 𝒏𝒂𝒎𝒆 𝒌𝒐.
Tumingin ako sa kaniya and I stutter staring at his eyes. Grabe, ang gwapo pala niya sa malapitan. He’s smiling at kitang kita ko ang mapuputi at pantay pantay niyang ngipin. The shape of his face ay pang adonis. Lahat ata ay asset na nito.
Pati ang pabango niya ay gumagapang papasok sa aking ilong.
“Ms. Madden?” muli pa nitong tawag sa akin kaya nagising nalang ako mula sa pagkakatitig sa kaniya.
“Y—yes?” nabubulol ko pang sagot.
“Sabi ni Ma’am, dito daw ako uupo,” sabi pa niya.
Napatango naman ako.
My ghed… D pwede ‘to, hindi ako komportable na katabi ko si crush. Yumuko ako ng umupo siya sa vacant seat sa left side ko.
Ramdam ko na nakatitig siya sa akin. Napatawa siya ng bahagya dahil sa inaakto ko.
” Mahiyain ka pala. Well nice, ayoko kasi ng magulo,” he said.
Napalunok ako sabay sabing, “Salamat nga pala kanina.”
Pero nangunot lang ang noo niya sa sinabi ko kaya nagtaka ako.
Bubuka sana ang bibig niya ng magsalita si Ma’am Crisanta.
“Please keep quite. Mag sstart na ako.”
Kaya naman napatahimik kami lahat. Samatalang si Andrei ay umayos na rin ng upo.
Ganun din ako.
𝑷𝒂𝒓𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒚 𝒌𝒂𝒌𝒂𝒊𝒃𝒂 𝒔𝒂 𝒌𝒂𝒏𝒊𝒚𝒂 𝒃𝒂𝒔𝒆 𝒔𝒂 𝒓𝒆𝒂𝒌𝒔𝒚𝒐𝒏 𝒏𝒊𝒚𝒂 𝒌𝒂𝒏𝒊𝒏𝒂…
“Say present if I call your name,” sabi ni Ma’am Chrisanta.
𝙏𝙤 𝙗𝙚 𝙘𝙤𝙣𝙩𝙞𝙣𝙪𝙚….