Kung mahirap man kami.Di parin kami nag sisisi dahil meron naman kaming nanay at tatay na napakababait.
Ngunit Ang kahirapan Ito na Amin naranasan ay madodoble dahil si tatay ay nag kasakit ie Wala namn trabaho si nanay,
Ang sakit ni tatay ay Di namn malubha Kya lng naapektuhan Ang pamamasada nya.ngunit Di nman magtatagal halos dalawang linggo Lang yong pinilit din Kasi ni tatay na maka pasada kaagad.
Itutuloy kona…….
Taong 2003ay nagkasakit si tatay,Kung Kaya Di sya makakapasada ng tricycle,Ang tricycle na minamaniho ni tatay ay walang ibang gumagamit Kung Baga sya Lang Ang pinagkakatiwalaan ng may ari Kung di Lang ksi si tatay Ang nki usap ay ayaw ipalabas ng may ari Ang kanilang tricycle,
Noong panahon na Yun ay dumating Ang pamangkin ni tatay na bagong kasal.Dahil nga Di makalabas si tatay kinausap nya Ito na Kung pwde ay sya muna Ang mag labas ng tricycle,ngunit si tatay Ang kungwari na mag labas parin.para narin sa may pang Kain kami ay pumayag si tatay sa usapang binigyan nya si tatay ng one hundred twenty.sa loob ng maghapon.Kaya Lang Di Ito natupad
“Tiyo”Sabi ng pamangkin ni tatay,”ako nalng Ang bibili ng bigas at ulam nyo”!Sabi pa
Pumayag na Rin si tatay kisa sa wla
“O cge na”Sabi ni tatay.
Dumating Ang tanghali
“Tiya”tawag ng pamangkin ni tatay.sabay abot ng bigas at ulam,
Pag buklat ni nanay ay isang kilong bigas at kalahating kilong sapsap na maliliit Ang laman,Ang bigas ay may amoy pa,
Yun Ang pag kakasyahin ni nanay sa maghapon.
Mabuti nalng mahilig si nanay mag tanim at may maidagdag para sa pagkain namin kahit nilagang San Fernando ay ayos na
Hapon bago ihatid Ang boundary sa may ari ay sina bihan ni tatay Ang pamangkin nya na mg lagay ng Gasolina upang kapg umaga ay pwedi ng gamitin kaagad.
“Wag mo kalimutan g lagyan ng dalawang litrong Gasolina ha.sabi ni tatay.
“Oho Sabi pa.ngunit Di namn Ito susunod kinaumagahan nalng nya kakargahan.
Kinaumagahan ay sya parin Ang gagamit Kaya lng parating pag dadating ng tanghali ay parating isang kilong bigas with sapsap na klahating kilo Ang ulam na dala para sa Amin saman talang sila ay Karne at akala Mo ay mga hihingian itinatago pa kapg dumaraan sa bahay.pauwi sa kanila.
Sa loob ng dalawang linggo ay parating Ganon Ang ulam at Ang kanin ay may amoy.dahil Ang bigas na binibili nya para sa Amin ay NFA na may amoy Parang Yung akinse Ang presyo.
Pero dahil Di pa ni tatay Kaya na mag trabaho tiis muna.kami
Wla kami kape
Na utang kami ng asukal sa tindahan para may panimpla para sa salabat.o luyang nilaga.
Kung Kya makalipas Ang dalawang linggo kahit Di pa pwdeng magtrabaho ay pinilit na ni tatay na mamasada dahil kulang na kulang Ang pag Kain nmin bukod pa room medyo dumami ung utang namin sa tindahan.
Nang maka pamasada na tatay ay...

unang unang binili ni tatay ay karning baboy.sabi pa nya”bawi Tayo ngayon halos Di ko na malasahan Yung kinakain natin dati.”Sabi ni tatay sabay tawa mg mahina
Ngunit di pa pala Yun Ang hirap na maranasan namin dahil makalipas Ang isang taon ay na aksidinte si tatay nabangga si tatay NG isang tricycle habang nagaantay ng pasahiro sa may kanto.
Wala namn kaming makitang masamang nangyari Kay tatay kaya Lang dahil sa Wala kaming pera para maipa sytiscan ay di namin ngawa Kaya Di namin nalaman na naapektuhan pati utak ni tatay.
“Tay”tawag ko sa knya habang inaantay nya Ang pag lubog ng araw at tinititigan nya Ito.
Naiiyak nalng ako sa nkikita ko Kay tatay.
Si nanay naman ay nag lakas loob na mag lako mg isda kasama Ang dalawa Kong bunsong kapatid kami na mga panganay ay Ang ginagawa sa bahay Isa nalng din Ang nag aaral sa Amin.dahil Alam namin na Di kakayanin ni nanay na pag sabay sabayin kami sa pag aaral nmin.
Makaraan Ang dalawang taon si tatay ay namatay din.
Kung Kaya sa edad Kung 18 ay naisipan Kung mamasukan bilang isang tindira ng mga damit sa palinke para na Rin makatulong Kay nanay.
Gusto ko kasing makatapos Ang mga kapatid ko Ayaw ko.si kuya Ariel ay pumunta ng Manila
Hanggang ngayon ay Wala na kaming balita sa knya.
Lumipas ulit Ang dalawang taon ulit si nanay naman Ang nagkasakit kinakailangan nyang maoperahan sa sakit na internal kancer sa leeg.E Wala din kami pera kaya Di namin masala sa maayos na hospital si nanay simula ng nagkasakit si nanay ay nahinto ulit Ang mga kapatid Kong sunod sa akin.
Tumagal Lang si nanay ng halos limang buwan.
Matapos mamatay si nanay ay patuloy Ang pagiging tindira ko ng damit.
Duon nakilala ko si Edwin naging magkasintahan kami nung Mahal na Mahal nya ako pati narin Ang mga kapatid ko.kuntudo pasalubong sya sa mga Ito.
Ang trabaho nya ay habal habal.sa aming lugar.
“Hoyyy”Edwin wag mo nga sanayin Ang mga kapatid ko na prati Kang may dala mamimihasa Ang mga Yan sige ka pano kapag Wala Kang pera ano ibinigay mo sa mga yan.”Sabi ko sa siryosong tuno.
“April “minsan Lang naman Ito Hayaan mo na.””!Sabi ni Edwin habang nka akbay sa akin.
“”Oyyy si ate mag aasawa na,Sabi ni Joan Ang pang apat sa aming magkakapatid
“”Hah Di pa ano pag tataposin ko muna kayo kahit dalawang taon Lang sa college”!Sabi ko
“April”Kung Baga pumayag kana na magsama na Tayo idi dalawa na tayong mag tutulungan para makatapos yang mga kapatid mo at di kana mahirapan.
“Ano kaba”Edwin Kaya ko namn.wag ka mag alala.”sagot ko Kay Edwin.
Mabilis lumipas Ang panahon at halos mag dadalwang taong na si nanay ng mamatay mag dadalwang taong na ring sinusubukan akong tulungan no Edwin sa madaling salita gusto nya na magsama na kami.
Sa huli ay napapayag nya narin ako.ngunit nag kasundo kami na Di muna mag aanak habang di pa makapag tapos Ang mga kapatid ko.pumayag namn si Edwin.
Kya Lang Di ata matutupad.