Ericka’s POV
Kinagabihan, nauna pakong umuwi kay Russel pinagbuksan ko sya ng pinto pero agad ko rin tinalikuran at nagdere deretso na naman akong umakyat sa kwarto.
Narinig ko pang tumunog ang phone nya at agad nyang sinagot.
Hindi pako pumasok ng kwarto kaya maririnig ko parin ang pinaguusapan nila.
“What? made-delay ang wood materials? but Naka sched nayun within this week! …..what did you say? aabotin pa ng 3 months?….no way! akala ko ba clear nayun ni secretary Kim?…..no! that’s impossible! ano nalang sasabihin ng investors kung dalawang beses tayong pumalpak? ayusin nyo yan!! argh! bwes*t!!ang laki ng sinisweldo nyo pero ambagal nyo kumilos! gawan nyo ng paraan yan! ASAP!!”
END OF CALL.
Sa galit nya tinapon nya ang phone nya sa kawalan,tapos napahilot sa sentido nyat biglang napaangat ulo dahilan para makita nya kong nakikinig sa pinag uusapan nila.
Napaiwas agad ako ng tingin at dumiretso sa kwarto.
Naaalala ko na naman yung awra nya noong bagong kasal kami.

/> Laging galit at halos pasan ang mundo.
Nanginig na naman ako sa takot baka mamaya nyan ako naman ang pagbuntungan ng galit.
Napatayo ako agad mula sa pagkakaupo at ni-lock ang pinto
tapos kumatok sya
“Hon, open the door please!” sabi nya.
No! hindi Koto bubuksan manigas sya! —–sabi ko sa sarili.
“Ericka! please! are you a scared? wala lang yun! it’s about my own business kaya please pagbuksan mo nako ng pinto!” kalmado nyang sabi.
Dahan dahan kong binuksan yun pinto . Umatras ako baka mamaya nagpapanggap lang syang mahinahon kahit hindi naman.
Nang biglang niyakap nya kot ti-nap ang likod ko sabay sabing
“Calm down , nanginginig kana naman halika na sa baba samahan mo ko mag dinner” kumalas sya sa pagkakayakap.
He hold my hand habang pababa kami ng hagdan papuntang kusina.
Pagdating sa kitchen di ko pala namalayan andami na palang fruits dun halos lahat paborito ko . Medyo napangiti ako ng bahagya pero hindi lang ako nagpahalata