4 in the morning, I’m already awake preparing myself to leave.
Lumabas ako ng kwarto at nilibot ang Mansion ng mga Villarosa.
I’ll miss this, kaylan kaya ako makakabalik rito? Baka Ito na ang una at hiking pagkakataon na masisikayan ko Ito.
Napatalon ako sa gulat ng may kumaluskos sa likod ko, Nilingon ko Ito ngunit Hindi ko mawari kung ano Ito, Tika pinagmamasdan ako ng kung sino nang Hindi ko napapansin.
Nagtagal pa ako ruon ng ilang minuto bago napagpasyang pumasok na sa luob at kumain na ng agahan. I’ll be leaving this magical place early.
Hindi na ako nagulat ng nadatnan ang Donya sa hapag kainan.
“Hina kaylan ka babalik rito?” Si Donya Winona sa malamyos na boses.
“Hindi ko pa po Alam eh, salamat nga po pala sa pagpapatuloy sa akin rito” Ani ko
“Naku Hija, Kahit kaylan welcome na welcome ka rito, so don’t be bothered” usal nito, nagsimula na akong kainin ang mga nakahanda sa harap.
“Asan na ba si Riguel? Napakatagal n’ya, mahuhuli kayo sa byahe n’yan” nanlaki naman ang mga mata ko at di makapaniwalang binalingan ko ang Donya.
“Si Riguel po?” Tumango ang Donya.
“Hindi n’ya ba nasabi saiyo kanina? He’ll be also there, He have a lot of things to do in our company there” tumango na lng ako sa sinabi ng Donya at di na nagtanong pa.
Nang matapos ay ibanaba ko na ang mga gamit ko para maipasok sa sasakyan.
Muntik pa akong nadulas sa biglaang pagbukas ng sasakyan nila Donya at iniluwa nito ang bagong ligong si Riguel, I can smell his body wash and perfume from where I was standing.
“Ready for the flight?” Tanong n’ya na nagpabalik sa ulirat ko, Bakit ba ako nagkakaganito sa kanya?! Lagi nalang akong nagugulat pag nakikita s’ya!
Tinanguan ko lamang ang tanong n’ya bilang sagot.
Inilagay ng mga trabahante ang luggages ko sa Likod ng saksakyan at napansin kong walang ibang bags duon kundi ang gamit ko lng, Walang dalang gamit si Riguel?
“Where are your things?” Pagbasag ko sa katahimikang kanina pa namumutawi sa amin.

/> “Suite” maikling sagot n’ya ng Hindi manlang ako binabalingan.
Nakita kong may tinitipa Ito sa cellphone n’ya at ngumingisi Ito habang ginagawa iyon.
Napasimangot nalang ako at Hindi na iyon pinansin pa.
Ngunit ng malapit na kami sa Airport ay Hindi ko na natiis na tanungin s’ya dahil kanina pa n’ya ako Hindi pinapansin at tutok lang Ito sa Cellphone n’ya! Paano nga naman ako papansinin eh ang tahimik ko rin? Mababaliw na ata ako sa mga iniisip ko.
Kaya napagtanto kong silipin nalang ang screen ng Cellphone n’ya, Tama nga ako may kausap s’ya!
Napansin n’ya atang sumisiksik na ako sakanya kaya bahagyang kumunot ang nuo n’ya ng balingan ako.
“What are you doing?” Tanong n’ya na agad ko namang sinagot.
“Nothing” kinakabahan ako baka mapansin n’ya ang pagsilip silip ko sa Cellphone n’ya.
“Really?” Tanong n’ya
“I saw you earlier, reading my texts?” Dagdag pa n’ya na nagpadagdag din sa kabang nararamdaman ko.
Tumawa Ito ng Hindi ko pa s’ya sinagot, Ano bang nakakatuwa?!
“You’re so cute, Hmm. It’s my youngest brother” Ani n’ya.
“What’s his name?” Tanong ko iniiba ang usapan.
“Ryo Villarosa” sagot nito na tinanguan ko lng.
“You’re curiosity will lead you to the danger” Ani n’ya habang tumatawa.
Tama nga naman ikapapahamak ko ang kuryosidad ko.
Hindi na ako nagulat ng sa chopper ng mga Villarosa kami sumakay.
Mas madali Ito kaysa sa pagsakay sa Van.
Kaya Wala pang isang oras ay nakarating na nga kami sa Manila.
“Saan ka?” tanong ni Riguel pagkababa palang namin ng Chopper.
“Sa bahay nalang” Ani ko, I’ll be busy the next days because I’m the one who will lead the preparation for my debut.
“Hmmm”
Hinatid nga ako ni Riguel sa bahay at natuwa pa si mama nang nakita n’yang si Riguel mismo ang naghatid sa akin.
“You’re so good together!” Si mama na Hindi na napigilan ang sarili sa mga iniisip, umirap na lamang ako ng sumagot si Riguel Kay mama.
“Indeed tita, we look soooo good together” Si Riguel.
To be continued…
__________________
Thank you so much po for reading!💚