THE ONLY GIRL IN SCHOOL
AUTHOR:ALISHA.
GENRE: MIX
-chapter 1.1-
‘pasensiya na po..hindi na po pwedeng magtagal pa dito si Alexandra..
ilang beses niya nang ginawa ito..madami na rin ang nagrereklamo.
kailangan niya na pong umalis dito..
dahil nababawasan na ang aming estudyante dahil sa kanya..madami na ang nagrereklamo sa akin na mga magulang..madami na ding sinasabi na para daw siyang lalaki kung manuntok
pasensiya na po mr. Ferrer.’
sabi nang principal sa aking papa..
yeah..nandito kami sa principal office pinatawag nila si papa..dahil may nasuntok daw akong tatlong babae..
sila naman ang nauna hinayaan ko silang asarin ako..tapos bigla na lang hinawakan ang buhok ko..sumakit ang ulo ko at nahihilo at de joke lang..
sumakit ang ulo ko tapos yun na sinuntok ko na sila…hindi naman talaga ako ang may gawa nun..siya ang dahilan kung bakit ako nandito ngayon.
‘bigyan mo pa po ako ng isang chance’
pakiusap ni papa…
pa…
‘ i’m really sorry..hindi na po talaga pwede..’ sabi ng principal at may tiningnan na papeles…
‘bakit hindi niyo na lang po siya i home schooling…maganda po yun..para wala na siyang masaktan’ suggestion ng principal..
yan ang wag na wag mong susubukan.
papa!..ayoko…
‘wag na lang po..maraming salamat..aalis na po kami..’ sabi ni papa at tumayo..tumayo na rin ako..
‘ahm..Mr.Ferrer ito po yung mga papeles ni Alexandra..’ sabi ng principal
pero ako na lang ang kumuha nito…
‘salamat po..paalam na po..’ sabi ko
pero nauna si papang naglakad…
pagkalabas namin ng room..
‘halos lahat na ata ng school alexandra ay napasukan mo na..pero niisa walang nagtagal..’ sabi ni papa ng mahinahon
habang naglalakad kami ng hallway ng school
‘pa..i’m sorry..please ayokong mag home schooling..promise hindi na mauulit yun..’ pagmamakaawa ko..
‘ yan lagi ang sinasabi mo..pero meron ka bang natupad? diba wala..’ sabi niya na parang nainis na..
‘pa..’ sabi ko at pumatak ang luha…

/> tumingin siya sa akin at niyakap ako..
‘punta muna tayo ng ospital..’mahina niyang sabi…
tango na lang ang sinagot ko..
nakarating kami sa parking lot doon na ako sumakay ng kotse niya…
FF-
‘hindi na naman siya ang may gawa nun
it cause of her
PTSD (post traumatic stress disorder)’
sabi ng doctor kay papa..
‘hanggang ngayon hindi ka pa rin gumagaling kaagad..’ sabi ulit niya sa akin..
‘pero huwag kang mag alala gagaling ka rin..’ sabi niya ulit…
‘oh sige salamat doc..’
sabi ni papa na nakaupo sa tabi ko…
‘oh sige iwan ko muna kayo..inuman mo lang ang gamot mo alexandra’ sabi ng doctor at umalis na..sa room
‘pa..kailan ako gagaling..’ tanong ko sa kanya..dahil gusto ko na talagang gumaling..
‘ah..hindi ko alam..pwede na siguro tayong umalis..tara na alis na tayo..’
sabi ni papa. kaya tumayo na ako at inalalayan niya akong maglakad…
FF:
nasa kwarto ako ngayun…nag iisip..
paano kung wala na akong school na mapapasukan dito?
baka iuwi niya ako sa province..
baka i home schooling niya ako..
ayoko nun..
napatigil ako nang pumasok si papa ng kwarto..may cellphone siyang hawak may kausap ata..
‘alexandra..mayroon na akong nahanap na school na mapapasukan mo’
masayang sabi ni papa..kaya napangiti ako..nasa pintuan lang siya nakatayo
‘pero…’ mahina niyang sabi…lumapit ako sa kanya dahil tuwang tuwa ako..
‘pa..sige na bukas na ako mag eenroll doon..gusto kong pumasok doon baka mas maganda pa yung school na yun kaysa sa mga school na napasukan ko’
masaya kong sabi…
‘pero…’ sabi niya..
‘ okay..bukas na thank you mwa!’ sabi ko at tinulak ko siya palabas sa pinto hindi ko na pinatapos ang sinabi niya dahil sa excite…dinikit ko ang tenga sa pinto para marinig kong umalis na siya..
umalis na siya..
yehey!!..may bago na namang school
hindi ako makakauwi ng province…
/paano kapag inatake na naman ako ng
PTSD ko?/ sabi ng isip ko wow..
kaya napaupo ako sa kama ko…
nalungkot ako doon..humiga ako at pinikit ang mata..nakatulog na ako..