7

The Heartless Mafia Chapter 15:


Report

ADAM DAVID: The Heartless Mafia 🌹
Chapter 15:
PARA akong baliw na ngumiti ng makita ko si Luna na hubad na nakahiga sa kama, hindi ko akalain na magiging wild pala ang sino mang maka-inom ng kape. Kitang kita ko sa kanyang magandang mukha ang matinding pagod.
“Sana may laman na ito.” Saad ko at hinaplos ang kanyang makinis at maliit na tiyan, siguro ako na buntis talaga si Luna sa ginawa ko, wala akong sinayang.
Hinalikan ko siya sa kanyang labi at pagkatapos ay binihisan ang hubad niyang katawan.
“Mahal din kita, Luna. Kahit anong gawin mong pagtakas ay hinding-hindi mo ako matatakasan lalo na’t alam kong magkakaroon ng laman ang tiyan mo.”masaya talaga ako kapag inisip kong buntis si Luna at ako ang ama.
Pumunta ako sa kusina at nagluto ng pagkain para kay Luna, sa ginawa namin alam kong gutom na gutom iyon. Hindi mawala ang ngiti ko sa aking labi habang nag-luluto.
“Small circle…small circle…big circle…like mama…like papa…eat banana…six times six…six times six equals thirty six….” Para akong bata dahil sa kinanta ko, hindi ko alam pero nababakla na ata ako, parang hindi ko na kilala ang sarili ko.
Dati naman hindi ako ganito, hindi ako ngumi-ngiti dahil para sa akin walang saysay ang pag-ngiti ngunit ng dumating si Luna sa buhay ko para na akong timang. Hindi ko akalain na nagagawa ko ang mga bagay na noon ay hindi ko ginagawa, hindi ako nagluluto dahil my private chief naman ako dahil nga maarte ako pagdating sa pagkain ngunit para kay Luna kahit mahirap ay ginawa ko.
Kahit kailan walang naninigaw sa akin, ako yung sumisigaw sa mga tauhan ko kada may palpak na trabaho sila na ginawa ngunit si Luna ay nagawa niya akong sigawan, hampasin at ang pinakamasaklap inaalipin niya ako. Hindi naman ako nagrereklamo at hinayaan ko lang siya kasi nga bumabawi ako sa kasalanan na ginawa ko noon.
Ang sama ko lang dahil pinilit ko siyang galawin o sa madaling salita ginahasa ko siya at sinaktan pa kaya ipinaramdam ko talaga sa kanya na nagsisi na ako at Mahal ko siya. Paparusahan ko na lang siya sa kama total sa kama ako ang nasusunod.
“Small circle…small circle…big circle…like mama…like papa…eat banana…six times six…six times six equals thirty six….”Paulit-ulit ko itong kinanta ng may sumulpot sa kusina and it was hance.
“Musta ang araw mo?” Nakangiting tanong ko sa kanya, kumunot ang kanyang noo hanggang sa nanlaki ang mata niya.
“Boss?” Tanong niya sa akin na para bang may himala na nangyayari.
“Ang sabi ko kamusta ang araw mo?” I still smiled at him to let him know that I am not mad.
“Tangina!...


Nanaginip ba ako?” Bulong niya na rinig ko naman, is he idiot? Kita niyang dilat na dilat ang kanyang mata.
“You’re not dreaming.”
“Kailan pa kinamusta ni Boss ang araw ko? Wala nga yung paki-alam.” Saad niya na para bang wala ako sa kanyang harapan. Hindi ko siya pinansin dahil tapos na ako sa aking pagluluto, kailangan ko na itong ihatid kay Luna.
Hotdog, bacon, scramble eggs with a small amount of rice and a glass of milk.
“Pakilinis ng kalat, papakainin ko lang si Luna.” Saad ko at iniwan siya doon na wala sa sarili at nakatulala pa rin.
KUMUNOT ang aking noo ng makita ko si Theo na inilahad ang kanyang kamay na para bang nanghingi ng pera.
“Problema mo kurimaw?” Si Rain.
“Alam kong kurimaw ako, sa ating Lima ako Lang ang pinakakurimaw. Buti alam niyong ako lang gwapo sa atin.” Ngumuso naman ako at napailing, kahit kailan talaga napakadali niyang utuin.
“Anong meron diyan sa kamay mo?” Ako.
“Ulan akala mo ata nakalimutan ko ang utang mo.” Si Theo.
“Mahirap ka na Ulan? Masyado ka bang pinipirahan ni Josefa?” Gio.
“Bakit ka nangutang?” Ako.
“Naghihirap na ang kaibigan natin.” Niko.
“Sa tanang buhay ko ngayon lang ako nakatagpo ng taong hindi marunong magbayad ng utang.” Theo.
Ilan ba ang utang ni Rain? Hundred? Thousand? Millions? Madami namang pera si Rain kaya nakapagtapos talaga kung bakit siya nangutang.
“Kurimaw ka Theo kung maka-asta ka sa iyo yung pera.”Rain.
“Akin naman talaga yun! Ako ang nakakita tapos inutang mo, nagdaan na lang ang ilang araw hindi mo pa ako binabayaran.” Theo.
“Kuripot kang kurimaw ka! Bakit naman kita babayaran hindi mo naman pera iyon.” Si Rain.
Nakikinig lang kaming tatlo sa” dalawa na patuloy pa rin sa pagtatalo.
“Tumahimik nga kayo.”
“Ang sabi ko huwag kang bumili kasi mahal at wala tayong pera” Theo.
“Isa gusto kong bumili eh.” Rain.
“Kahit wala kang perang dala? Tapos utang ka ng utang dika naman marunong magbayad.”
“Ano ba kasi binili mo Rain? At ang Mahal?” Si Niko.
“Snowbear.” Si Rain.
Snowbear? Candy? Kahit ata mahirap mabibili iyon tig piso lang naman iyon.
“At magkano utang ni Rain, Theo?” Ako.
“Two pesos lang naman.” Bakit pakiramdam ko ang magkaroon ng kaibigan na katulad nila ay sakit sa ulo?
“Nag-away kayo ng dahil lang sa two pesos na binili ng snowbear?” Si Niko.
“Bakit masama ba?” Inosenteng tanong ni Theo.
“Kurimaw ka talaga Theo.” Gio
“Ewan ko sa iyo. Ang sakit mo sa leeg.” Ako.
*Pinalitan ko po at inayos ang fifteen dahil bawal po at may konting SPG. Sensiya na sa admin I hope this is fine na po. Thank you.


7 Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.