LAURA POV”
Tanging si Shad lamang ang nakakaalam na hanggang ngayun ay buhay pa ako.
Sinikap kong makawala sa mudong madilim.
Ilang bisis kong tinangkang tumakas.
Para makalabas sa pesti kulongan na ginawa nila.
Mga salot sa lipunan, mga walang awang mga nilalang.
Minsang tinangka ko naring magpakamatay para matapos natong walang kwentang buhay ko.
Gusto ko ng mamatay pagud naku.
Ilang taon paba ang kailangan kong hintayin para makalabas ako dito ng buhay.
Maging ang nag iisang taong pinag huhugutan ko ng lakas ng loob
Nawala narin siya.di na nga niya ako tinang kang hanapin.
Mas double ang sakit na nadama ko twing araw2x akong nanalangin na sana dumating siya para sagipin ako sa mala empyernong kulongan nato.
Tuloyan ng lumandas ang ng uunahan kong mga luha sa aking mukha,
Saksi ang mga luha ko sa mga sakit na dinanas ko sa
Pahihirap pag aalipusta pero kinaya ko maging matatag.
Minulat ko ang aking isipan na maging malakas, dapat sanayin ko ang sarili ko maging bato ang damdamin dahil ito ang tutulak sa akin na maging mahina.
Maging kadugo ko walang ginawa kundi pasakitan ako.
Mismong kadugo ko tinakwil ako.
Umagang malakas na ulan ang bumungad sa akin para isakatuparan ang aking planung pag takas didto sa kulongan.
Maraming taohan si William sa labas pero ang
Hindi ko lang alam kung saang! lugar ako ngayun.
Pinag aralan ko narin ang mga pasikot sikot dito sa kulongan namin. Oo namin dahil hindi lang ako nag iisa meron din ditong mag asawa na mas matagal pa sa akin na naka kulong.
Katunayan niyang sila mismo ang tumulong sa akin para maka labas.
May binigay silang envelop sa akin na nais nilang ipa bigay kay Primativo Miller.
Diko na naitanung kung kaanu anu niya si Shad na kakilala ko.
Mag iingat ka Laura
Sana maibigay mo sa kay Primativo ang envelop na yan.
At isang hagud sa likod ang ginawa ng asawa ni mang Arthur na si aling Carmen.
Mag iingat ka Laura sana makita mo si Ivo
Opo aling carmen , gustohin ko man pong isama kayu ni mang arthur pero mahirap po gawin.
Pero ito lang po ang maipapangako ko po sa nyu na babalikan ko po kayu.
Mag iingat ka iha,
Mamismis ka namin ni Carmen.
Mag handa kana mamaya pag pasok ng isang bantay bilisan mo ang kilos.
Mag iingat po kayo didtong dalawa .Napamahal napo kayo sa akin mabuti pa po kayo sa 3 taon ko na kasama kayo dito sa kulongan na ramdaman ko po sa nyu ang pag mamahal ng mga magulang.
Maluha luha kong pinunasan ko ang mukha.
Maging nag dalawang matanda naging emosyonal narin,
Laura, mahinang sabi ni Mang arthur ” pumasok na ang bantay, humanda kana.
Babae kumain kana at maligo dahil pinapatawag ka ni Boss.
Babalikan kita***bog**ss ahhr**ggg
Isang sipa ang pinakawalan ni laura .
At nasundan pa ito ng isang crack na tunog.
Walang awang binali ni laura ang lieg ng lalaking armado.
Patay na bumagsak ang katawan nito.
Kaya madali na niyang nilisan ang silid na kinaroroonan niya.
P*ta!!!! Yan lang ang pinabantay mo sa akin william.
Gutom pa ako sa ginawa ko kanina gusto ko pang makarami ng pagpaslang para mabuhay itong tulog kong dugo.Ngisi na parang sinasapian ng demonyo.
Maging ang mga galaw ko ay may sarling mga ritmo na diko akalaing magagawa ko pa meron sa puso ko na muling nabuhay, nawala ang takot ko. At naging mas lalo akong ginaganahan pumatay.
Ngising tagumpay akong nakatago sa isang sulok at inisa isa kong kinitilan ang buhay ng mga taohan ni William .pwee!!!mga walang.kwetang nilalang. Gusto ko man sanang patayin lahat ng tao niya dito sa...

abundunadong lugar pero di pa ngayun babalikan ko kayo.
Isang matulis na bagay ang gamit ko. Kaya madali ko lang napatumba ang mga kalaban ko.nakig pag bunoan pa ako sa mga demonyong nilalang nato.
Sabi ko diba wag ako dahil hindi nyu kilaka kung sino ang kinakalab an nyo.
Binigyan ko ng maraming butas ang katawan ng mataas na ranggo na taohan ni Willian.
Hindi basta basta ang mga tauhan ni william dahil meron itong mga ex military.
Sa katunayan niyan marami silang recuit na bagohan para mapadami ang mga taohan nito.
Hahahahha.
Pwedi na akong mag tanim ng gulay sa butas ng katawan nyo.
Mas eni enjoy ko pang makita kung paanu naging kawalang walang kwenta ang katawan ng limang taohan ni william na nag unahan ang dugo sa pag talsik maging sa katawan at mukha ko napaligo ko rin ang mga dugo nila, masaganang dumaloy ang dugo nila sa sahig.
Di na ako nag hintay ng oras.
Agad na akong tumakbo palabas sa abandonadong lugar maging lakad takbo ang ginawa ko.para malisan ko naang lugar nato.
Mas pinili kong sa kasukalang bahagi ng kagubatan nagtungo.para di nila ako nasundan
Gutom at pananakit sa paa ang nagpahina ng pag takbo ko.
Pawisan at dugoan rin ang katawan.
Mabuti lamang at tanaw ko ang isang ilog.
Dali dali kong nilinisan ang buong katawan kong malagkit na puno ng dugo at walang ka arte arteng uminom ng tubig.
Naging maaliwalas at kondisyon ang aking katawan dahil sa lamig na galing sa ilog kaya patuloy rin ako sa paglalakad.
Tatlong oras na akong lakad takbo sa luob ng gubat ng may marinig akong sasakyan na dumaan.
Ito na siguro ang ang daan na sabi ni mang arthur.
Kailangan ko lamang maging maingat baka mga tauhan ni william ang aking makasalubong.
Patago akong nag mamasid sa daan kung.may sasakyang akong makita.
Pero bigo ako kalahating oras na akong patago tago didto wala ni isang sasakyang dumaan.
Tanaw na tanaw ko ang isang sasakyan na puno ng mga gulay,
Timing dahil tumigil ito sa unahan. Agad na lumabas nag driver dahil sa tawag ng kalikasan maykasama din itong binatilyo na sa labing walong taong gulang pa lamang.
Agad akong sumampsa sa likod kung saan maraming mga gulay ang naka sako.
Patago along sumakay para maka likas na sa lugar nato sa lalong madaling panahon.
Sa taas ng byahe ay nakatulog ako dala narin ng gutom .Pag mulat ko nasa barko na ako.
Sakay sa trak ng mga gulay.
Dali dali akong bumaba.
Nag tanung tanung ako kung saan ang distinasyun ng barkong sinasalyan namin.
Galing Cebu at luluwas ng maynila.
Thankyou God!
tanging nasabi ko.
Tatlong araw ang byahe papuntang manila kaya.
Pag daung namin sa pantalan mabilis na akong lumabas dahil baka may makakita pa sa akin na taohan ni William.
Isang lugar lamang ang pwedi ko kung puntahan yon ang dating bahay ko.
Sa Quezon City 2 hours lang ang byahe kaya nag taxi nalamang ako.
Katunayan binigyan ako ng pera nila mang Arthur at aling carmen.
Nakakulong sila pero merong pera?
Hay ang importante maisagawa ko ang paghahanap kay Ivo na sinasabi ni aling carmen.
Pero kailangan ko munang mag bago ang mukha para di na ako susundan ng mga taohan ni william.
1 year later…..
Welcome back Philippines.
Galing Korea lamang po ako.
Doon sinagawa ang plastic surgery ko.
Kaya halos isang taon ang pamamalagi ko sa korea para lubusan na gumaling ang tahi sa mukha ko.
-eveyday po akong mag update.
Salamat po sa matyagang nag aabang.
Sisikapin kong maka pag update din mayaya.
GOD BLESS PO .
Thank you po Admin