Ako nga pala si prince 6years old palang ako ay pumupunta na ako sa kubo na kung saan ang pinaka maganda na lugar.
Isang araw habang papunta ako sa kubo ay may nakita akong isang Babae na umiiyak at nilapitan ko ito “what happen? Bat umiiyak ka?”
Tanong ko sa babaeng umiiyak”ah wala”sagot niya naman sakin pero naka yuko parin ito”pero bakit umiiyak ka may nangyari ba pwede mo nman saking sabihin?” Tanong ko uli sakanya
“Nako hayaan mo nlang ako” balik na sabi sakin pero patuloy parin sa pag iyak”wag kang mag aalala secret lang to promise wla akong ibang ipapaalam”balik na sabi ko sakanya”talaga promise mo sakin yan?”tumingin siya sakin at pinahiran ang mga luha nito”oo pangako” sabi ko sakanya”si nanay kasi eh sinasaktan niya ako wla nman akong ginagawang masama eh”sabi niya sakin at tumayo ito.”wag mo sanang sabihin sa iba please”sabi nya sakin”oo pangako ko yan”balik...

na saad sakanya”pwede ba kitang maging kaibigan”wika nya “oo nman bakit naman Hindi diba” sabi ko sakanya at nagulat nalang ako kasi niyakap nya ako “nako pasinsiya ka na ah” bumitaw sa pagkakahawak sa kin”ok lang”sabi ko nman sakanya at sabay kaming umupo at tinitignan ang kalawakan”ano nga pala pangalan mo?”humarap siya sakin”ako nga pala si Francine eh ikaw ba?” Tanong niya”ako nga pala si prince taga rito ka ba?” Tanong niya”oo taga kabilang kanto lang”sabi niya sakin “ah mabuti naman pwede ba na pumunta ka dito bukas?” Tanong nya sakin”oo nman”
Ilang oras ang nakalipas ay pasapit na ang hapon kaya nagsalita si Francine”prince uwi na ako ah. Baka kasi pagalitan na naman ako ni nanay eh bukas muli”sabi nya sakin at tumayo ito”sige ba. Pangako mo yan ah.”tumayo narin ako”pangako!” Sinabi nya sakin at tumalikod na at nag umpisang lumakad

Makalipas ang isang buwan ay lagi na kaming mag kausap