Hi im sarah. Tawagin nyo ko sa pangalan sai! Yeah. Thats my nickname. Im 15 years old. di kagandahan. Pero cute lang hehe. medyo maputi, tama lang ang taas at maganda daw ang aking mata. Haha! may pag ka boyish ako pumorma. kaya ayaw saken ng mga girl makipag friend kse may pagkalalaki ang dating ko. Pero para saken babae talaga ko. Ewan koba kung bakit panlalaki ang mga gusto kong pormahan. Cguro dahil cool sila. Hehe! bytheway may kaibigan ako ang name nya ay niel. And yes sya ay kababata ko. oo lagi akong nagseselos kapag nag kukwento sya saken ng mga tungkol sa nagugustuhan nya. kunware angsaya saya ko pero deep inside (parang gusto ko ng patayin ang mga babaeng nagugustuhan nya) marami sya sakeng kinukwento. Kaya minsan nilalayasan ko nalang sya. Sinasabi ko nalang na “uuwi nako boi! Maaga pa pasok ko bukas” at sasabihin nya “pero boi dipa ko tapos sa mga baon kong kwento, pero kung ayaw mo na kong kausap. Sge ok lang” at ako namn tong si tanga hindi sya matiis. Minsan nasabi ko sa kanya na “boi baket dmo nalang ayusin pag aaral mo?” Kesa namn sa mag kagusto ka nalang sa mga magagandang babae dyan” (halatang nagseselos nako nung time na un! Sabi nya “anggaganda kse nila” “nainis ako” (pasalamat ka kababata kita at may gusto ako sau, kaya hindi kita matiis sa mga pabaon mong kwento. Kahit nasasaktan nako masyado pinipili ko nalang na sumaya ka. Kesa namn na iwan kitang nag iisa dito! *pabulong kong sinabi*) sabi nya “anong sabi mo?” Sabi ko (ah. Eh! Wala wala) inaantok na kse talaga ko boi! Sabi nya sge hatid na kita sa bahay nyo. Baka magtampo ka nanamn saken e. Sge boi! ((((Kinabukasan)))) *at canteen* may kasama syang mga girls. (At ako namn tong si inis na inis. Ung tipong angsarap ipaglaban!) Nakita nya ko. Iniwasan ko sya ng tingin. Then sinundan nya ko. Sabi nya “sai? Bat parang galit ka saken?! *huh! Mukha bakong galit sau? Sabi nya eh bakit moko iniwasan later?! Sabi ko. “Dami mo kseng frend boi. Daming nagmamahal sau. Kakaingit ka nga ii! Buti pa sila kaya kang pasayahin. Samantalang akong bestfriend mo since birth di ka manlang kayang pasayahin!” (Sabay takbo) hinabol nya ko. At hinila “boi! Alam mo di na kita nagegets e. Parang kang baliw. Na nagseselos. *oo! Nagseselos ako. Kase bilang kaibigan mo! Parang pag magkasama tau! Lagi nalang bukang bibig mo ung mga babaenh natitipuhan mo! *he said! Boi. Sorry na boi. Di na mauulet. Sabi ko k. Sabay alis. Umuwi ako sa bahay na sobrang lungkot. Nakita ko nalang sya nasa kwarto ko sya nakaupo. Sabi ko. (Kanina kapa nandyan) sabi nya. Bago lang. Sabi ko. Lumayas kana muna. Matutulog nako. And he said. Boi sorry na talaga ah. (Pinatawad kona sya) *1 week akong di lumabas ng bahay* at hindi sya pinansin. Marami nakong dahilan sa kanya. Pero lahat ng dahilan ko. Parang nakokonsensya ako. Kase since birth ko pa syang bestfriend tapos ganito gagawin ko. Edi parang guilty ako. At isipin nyang may gusto ako sa kanya. Naisip ko un* nung time na un. Saktong lumapit sya saken. At sinabing “boi! Miss na...

miss na kita! Alam mo bang anghirap ng walang kausap na tulad mo” sabi ko. “Oh? Nandyan namn ung mga friend mong babae ah. Bat saken ka ngaun lumalapi” sabi nya. “Alam mo bang araw araw kitang pinupuntahan sa bahay nyo. Pero sabi ng mama mo. Busy ka” ( oo kinilig ako. Kase diko inexpect na hahanap hanapin nya rin ako. Haysss… aasa nalang bako? Na magugustuhan nya ko? Eme) napatameme nalang ako nung sinabi nya un. Sinabi ko nalang “tara na nga! Dami mopang drama dyan! Kumain nalang tau” sabay ngiti sya. (((Pagtapos nameng kumain))) bigla sya sakeng nag sabi ng “Sai! Tulungan mokong bumili ng mga effort ko. Kse may pag eefortan akong babae.” (Nabigla ako. At sobrang nasaktan) napatulala nalang ako that time. Sabi nya “sai? Tulala lang?” Sabi ko “ahm ! Boi. Kse ano e. May inisip lng akong ass. Baka kse meron pa.” Ahm boi! Ung sa effort. Dko alam e? Sabi nya “boi? Pls… para saken namn tong gagawen mo. Bestfriend moko dba?” (Nagmamakaawa nyang sinabi saken) *pumayag nalang ako. Kahit na sobrang sakit na talaga* ((((kinabukasan))) sinundo nya ko sa bahay. Para bumili ng mga gagamitin nya. Para sa natitipuhan nyang babae. Di nya saken sinasabi kse makikilala ko namn dw pag nanligaw na sya. Ok nalang ako ng ok. Kahit para saken *HINDI NA TALAGA OKAY!* pagtapos namin bumili ng mga gagamitin nya. Dretso kme sa bahay nila. At tinulungan sya para mag design sa Cartolina. Nakalagay pa dun (will you be my girlfriend) bwiset. Nakakainis. Ung feeling na gusto mo ng patayin ung babaeng pag eefortan nya! Pagtapos namen gumawa. Nagpasama pa sya bumili ng *chocolates,teddybear, and flower* inisip ko. (Angswerte namn ng babaeng pagbibigyan nya neto.) Kailangan kona tlagang tangapin na. Hangang bestfriend nalang kme. (Pag uwi ko sa bahay. Iyak ako ng iyak. Lahat ng sama ng loob sinabi kona. Pero inisip ko na sana pag gising ko. Wala nakong gusto sa kanya. Pero hindi e. Iba paren ung nararamdamn ko sa knya!)
(((Kinabukasan))) di nako sumabay sa kanya. Kase alam kong ngaun na sya mag eeffort. At 4:45 ng hapon. Habang nasa loob ako ng room. May narinig akong nagtitilian. Agad akong lumabas. Angraming taong nakapalibot sa kanya…sumilip ako. At nakita ko sya nag aayos ng flowers saka ung nga ginawa nameng effort. *umalis nalang ako. Habang naglalakad nakayuko ako* biglang may di ako inaasahang mangyayare. Sa buong buhay ko! *tinawag nya name ko. At sinabing “SAI! ALAM KONG MAHIRAP I EXPLAIN SAU TO. PERO SANA TANGAPIN MOKO. BILANG GIRLFRIEND MO. AUKO NG MAG BESTFRIEND TAU! GUSTO KO. AKO NA UNG HAHAWAK NG PUSO MO.” nilapitan nya ko. At kinalabit. Hiyang hiya ako. Na sobrang kinikilig. Kse dko talaga inexpect na saken sya aakyat ng ligaw. Oh my god! That time feeling ko. Prinsesa ko. Eme haha. And yes. Sinagot ko sya. Halos buhatin nya nako sa sobrang saya. Haha. Nag titilian na ung mga tao. Hihi! Att. Hangang ngaun kme paren 5 months plang kme. Pero dko sasayangin tong pagkakataon na binigay saken ni god. Mamahalin ko sya hangang sa abot ng aking makakaya. Mamahalin ko sya buong puso… att dyan lang po nag tatapos ang aking Real story.
*sai.reyniel*