” HARIKASI aren’t you going to work?” tanong niya nang maabutan niya ito sa kusina nakapambahay lang ito.
” No, Amara I feel so tired today” tugon nitong kumuha nang isang baso tubig. At naglakad papunta sa sala.
“I have no work in the restaurant for today, I’m only going to clean the house of your friend. I will be back before noon.” tinungo niya ang pintuan.
“Okay, see you later. Enjoy your day Amara”
“ Bye, Hari!” sinabayan niya nang kaway.
Natutuwa siya kay Harikasi, sa tinagal tagal niyang nakasama ito never itong nagpakita sa kanya nang kabastusan. Ni hindi siya nito pinapakitaan nang pangit na pag uugali.
” GOOD morning, madam Mashamura” bati niya sa may ari nang bahay nang makarating siya.
” Good morning too Amara, come in” tugon nitong niluwangan ang pinto para makapasok siya.
Sinimulan niya ang kanyang ginagawa para makauwi siya nang maaga.
NAKA upo si Harikasi sa sofa. Bigla niyang na isip si Amara. ” Amara is a beautiful and very nice woman I liked her very much. I wonder if she like me too” napangiti siya sa sarili. ” Oh Hari your older than her” agad niyang saway sa sarili
Tumayo siya mula sa pagka upo at naglakad papunta sa swiming pool.
Bigla siyang nakaramdam nang paninikip nang dibdib. Sinubukan niyang bumalik sa loob nang bahay para makatawag nang tulong ngunit bigla siyang natumba.
” I HAVE to go Mashamura, I am done with the cleaning” Inabot sa kanya ang bayad. Tuwang tuwa si Amara tinanggap ang pera kita niya sa kanyang paglilinis. May maidagdag nanaman siya sa kanyang ipon. Sa tinagal tagal niyang pagtatrabaho malakilaki narin ang naipon niya.
Naisipan niyang pumunta pa sa isa niyang suki para makapag linis nang bahay maaga pa naman uuwi. Bigla sumama ang kanyang pakiramdam kaya minabuti na nalang niyang umuwi.
” Hari? tawag niya nang makapasok siya sa bahay. Nagtaka siya bakit ang tamik. Nakita niya bukas ang sliding door papunta sa swimming pool. Lumapit siya roon.
” Harikasi!” sigaw niya sa pangalan nito nang makita itong nakahandusay sasahig at walang malay.
” Harikasi?” niyogyog niya ang katawan nito ngunit hindi ito sumagot.
Nanginginig ang kanyang kamay na inabot ang telepono. Tumawag siya ng tulong agad naman dumating ang ambulance at dinala si Hari sa hospital.
” I’M SO worried about you.” Sabi niya dito nang magising ito. Inatake ito sa puso ayon sa doctor ikalawang beses na ito ni Harikasi atake.
” Dont worry about me Amara, I will be fine.” nakangiti nitong sabi sa kanya.
Nakahinga siya nang maluwag nang makitang okay na si Harikasi. halos walang paglagyan nang kanyang takot nang makita itong nakahandusay sa sahig.
” You been working so hard Hari. you should not stress yourself out.” alalang sabi niya rito
“ Mommy, I’am okay now” biro nito sa kanya nang pangaralan niya tungkol sa pagpupuyat nito sa trabaho.
Natawa siya nang tawagin siyang mommy. Sumeryuso ang kanyang mukhang tumingin rito
“ Hari, I decided, I am going to quite my job, and I’ll be taking care of you while your at home”
“ Oh, Amara you don’t have to do that, I will be fine”
“ Yes, but the doctor said you need to rest. So while your at home then, I am not going to work. So I can look after you” nakangiti niyang saad rito,
“Are you going to be my nanny?” biro nitong tanong sa kanya.
“ Yes, if I have to and I’ll be happy to served you” nakangiti niyang sabi rito natawa naman ito sa kanya.
“ Kahit, sa ganitong paraan man lang makabayad ako sa ibinigay mong tulong sa akin” bulong niya sa sarili.
MALAKI ang pasalamat ni Harikasi kay Amara. Mula sa hospital hanggang sa makalabas siya ay masugid siyang inaalagaan nang dalaga.
“ What are you doing Hari?” tanong ni Amara sa kanya nang makita siyang hawak hawak ang kanyang bag namay lamang mga papers work.
“ I just have to look at this papers, might there’s something that I need to sign” paliwanag niya.
“ Don’t forgert what the doctor said Hari. I’l let you go but you have to take a rest, no stress no work” ulit ni Amara sa sinabi nang doctor sa kanya.
Nilapag niya ang kanyang bag sa gilid at ngumiti siya rito.
” You know,” sabi niya seryuso ang mukha tumingin kay Amara.
“ I did the right decision for taking you home with me. And...

I’m very greatful for that Amara, you look after me very well.” Masaya niyang sabi sa dalaga.
“ Beacuse you take good care of me too Hari, you did not hesitate to help me when I needed it.” maluha-luhang sabi ni Amara.
Lalo tumindi ang pagka gusto niya sa dalaga. Gustuhin niya man itong ligawan pero ayaw niyang isipin ni Amara na inabuso niya ang kahinaan nito habang nasa poder niya.
Napaisip si Harikasi ang tagal na pala ni Amara sa Japan. “ Amara work so hard for her dream to make it come true. After what she have been through she still fighting to survive. Amara deserved the very best” nakangiti niyang sabi sa sarili.
MASAYA si Amara nakabalik na nang trabaho si Harikasi tuluyan na itong gumaling.
Bumalik na rin siya sa kanyang pagiging cleaner.
“ Ang tagal kuna pala rito sa Japan.” sabi niya sa sarili habang nililinis niya ang swimming pool ni Hari wala siyang pasok nang araw na iyon.
Hindi niya maiwasan ang malungkot kapag maalala niya ang kanyang ina at kapatid. Naka usap naman niya ang mga ito sa celphone. Pero iba parin ang makita at mayakap sila sa personal.
“ Amara, Im going out” tawag nito sa kanya nang makita siya nito sa pool.
” Where are you going?” nagmamadali itong lumabas nang bahay.
Sumunod siya rito “ Where are you going?” ulit niya nang hindi ito sumagot.
” Secret, you’ll see when I get home.”
Saka nagtuloy itong sumakay sasakyan at tuluyan lumabas ng gate.
Napangiti siya habang hinatid ito ng tanaw. ” Saan kaya pupunta yon, at may pa secret secret pang nalalaman yong hapon na iyon.” Nakangiti niyang sabi sa sarili. “ Natutunan niya rin yong pa secret secret ko”
Pinagpatuloy niya ang kanyang ginagawang paglilinis. Nang matapos siya ay tinungo niya ang kanyang silid humiga siya sa kama. Nakatulog siya sa subrang pagud.
Hapon na nang magising siya lumabas siya nang kanyang kuwarto wala parin si Harikasi.
Naisipan niyang magtungo sa kusina para magtempla nang kape. Natanaw niya ang papasok na sasakyan ni Hari.
Tinungo niya ang pintuan at sinadya niyang intayin ito sa may pintuan.
Masaya ang mukha ni Hari bumungad sa kanya “ I have a good news for you”
Napangiti siya, nahawa siya sa masaya nitong mukha ” What is your good news?”
” Guess what?” Sabi nitong walang patid ang ngiti.
” What is it?”
” I got your ticket!” Masaya nitong sabi.
” You are going back to the Philippines.”
“ Really!?” Napasigaw siya sa subrang tuwa at napayakap siya rito. ” Oh my, Hari, I have been waiting for this for along time.” sabi niya na hindi parin kumalas sa pagkayakap kay Hari.
makaka-uwi na rin siya. ” Finally makakauwi na ako at makikita kuna ang family ko.”
Hindi na siya maka paghintay sa araw ng kanyang paguwi sa pinas.
Excited siyang bumili ng mga mamahaling pasalubong para sa nanay niya at sa kapatid na si Junjun. Hindi niya rin nakalimutan bilhan ng pasalubong ang pamilya ni Marikit.
“ AMARA, I dont want you to go back of what you are before.” seryuso saad ni Harakasi sa kanya ng ihatid siya nito sa Airport.
” I want you to start with a new life in the philippines together with your family.” inabot nito ang kulay brown na envelope sa kanya.
Kinuha niya iyon at tinignan ang laman. Namilog ang kanyang mga mata makita may laman itong pera.
” Harikasi this is too much I can’t accept it, I have my own saving” ibinalik niya ang envelope rito.
” No no I, insist Amara, I dont like you to resist it. I want you to have it. You
deserved to have a good life. You take good care of me, when I was sick and I really appreciated it.” seryuso itong tumingin sa kanya.
” I want you to look a private beach resort for me, so when I’m going to visit you in the philippines I have place to stay and I will be comportable cause I know that I’m in a good hand.” Pag patuloy nito
Napaiyak siya sa subrang saya.
” Harikasi thank you very much, Thank you with this opportunity that you have given to me.” naiiyak niyang pasalamat rito.
” I will look forward to see you sooner.” sabi nito sa kanya. Humalik siya rito sa pisngi at tuluyan na siyang naglakad papasok sa loob nang airport.